Outra vez. Hai momentos na vida, na historia, que se repiten. A humanidade está condenada a caer nos mesmos ciclos eternamente. Para ben e, case sempre, para mal. Se se aprendese do que aconteceu, se existise a memoria, individual e colectiva, poderíase mellorar. Mais a humanidade quedou presa da traxedia grega. E aí seguimos.
O efecto pigmalión atrapoume e tiven que fuxir un momentiño (temo que volverá atraparme algún dos seus) para escoitar un pouquiño de música. E deixala aquí coa gran fantasía de que alguén haberá que se pare tamén a escoitar.
Aquí estou. Outra vez.
0. Sintonía.
Está para non estar. En canto alguén a adiviñe, mudo a sintonía.
01. Aíd - Non importa.
Do colectivo licor kafé saíu Aíd. Acaba de gravar o seu último disco "Jugando" onde intercala temas en castelán e en galego. Hip-hop/rap de autoafirmación dunha rapaza de 18 anos.
Unha das cousas que máis me gustou dende que os coñecín é o logo que escolleron. Toda unha simboloxía da cultura urbana de Vigo.
Non importa, non, non importa.
myspace: http://www.myspace.com/aid8990
02. Shivaree - Goodnight moon.
Kill Bill Vol.2. Porque todo ten unha segunda parte. Unha outra cara da moeda. Un yang, un dual, un oposto. Un elo inmiscible pero inseparable.
03. Kora Jazz Trío - Nina.
A kora é un instrumento de corda propio de África occidental. Son africano con harmonías occidentais. Dende os músicos de jazz búscanse novas sonoridades, e unha das máis frecuentadas é precisamente África. Kora Jazz Trío fai exactamente o contrario. Dende as súas raíces, dende os sons que coñecen, van na procura de linguaxes jazzísticos.
Botarse ao resto do mundo cos pes no propio. Valorar o alleo sen caer no autodesprezo. Unha teima a contaxiar.
myspace: http://www.myspace.com/korajazztrio
04. Andrés do Barro - Deixa que chova.
Chove. Pois deixa que chova.
Foi todo un fenómeno mediático alá polos anos 70. Cancións en galego que conseguen o número 1 con Franco aínda coleando. Chega a protagonizar unha película con Mariano Ozores e coa actriz de moda Conchita Velasco, aínda que dobrado por un actor profesional.
Outras son as cancións máis coñecidas de Andrés do Barro, máis esta trata de dicirlle a toda esa xente que anda desanimada, triste, que nunca choveu que non escampara.
05. Arno Bornkamp - Pequeña Czarda.
O saxofón é un instrumento da familia de vento madeira que se inventou a mediados do século XIX. É polo tanto un dos instrumentos máis modernos dos instrumentos "clásicos". Pola súa sonoridade entre o clarinete e a trompeta é rapidamente utilizado nas músicas máis "modernas" como o jazz, o rock, o pop, e todas as súas variantes. Existe unha sonoridade diferenciada para cada tipo de música (cousa que ocorre para practicamente todos os instrumentos).
Arno Bornkamp é un dos saxofonistas máis coñecidos no ámbito da música "clásica", preocupado por un son moi limpo e claro.
Pequeña Czarda é unha composición de Pedro Iturralde, baseada na danza folklórica húngara do mesmo nome, para saxo alto e piano.
myspace: http://www.myspace.com/aureliasaxophonequartet
06. Pedro Iturralde - Les Feuilles Mortes.
Pedro Iturralde é un músico extraordinario. Recoñecido saxofonista tanto do jazz como da clásica alí onde queira que se fale del. O termo Flamenco Jazz sae dun disco que gravou con Paco de Lucía á guitarra. Como profesor do conservatorio superior de música de Madrid levou o saxofón a lugares nos que nunca estivo. A súa investigación e os seus estudios ampliaron o rexistro do saxo incluíndo novos sons con posturas que conseguen novos harmónicos. Nos seus concertos de jazz sempre nos ensinou o que eran os harmónicos tocando dentro do piano coas cordas "soltas".
Mais neste tema colle o clarinete. É o único tema que eu lle escoitei tocado co clarinete e nunca co saxo. Todo o mundo lle poría o título de Autumm Leaves, mais el prefire a versión orixinal de Les feuilles mortes, añadindo unha introdución ao principio. (Grazas á gravación de RTVE podemos escoitar este tema que só toca nos concertos)
Outono de días grises e morriñentos que son levados con mestría por riba da improvisación.
myspace: http://www.myspace.com/pedroiturraldequartet
myspace (Paco de Lucía): http://www.myspace.com/pacoisgod
07. Mina Agossi Trío - NovaraJazz'06 live.
Escoitando o programa de Carlos Pérez Cruz, El club de jazz, coñezo músicas que doutra maneira non descubriría nunca. Hai música que só escoito no momento. Outras sen embargo, chámanme a atención e vou na súa procura. O que me chamou nesta ocasión foi unha entrevista a Mina Agossi onde falaba de transmitir máis alá da técnica, que con esta última non chegaba, había que "contar" algo.
Por iso escoito esta música en directo. Enerxía en movemento. Acción para escorrentar o insulso.
myspace: http://www.myspace.com/minaagossi
08. Josh Rouse - 1972.
Hai momentos no que te sorprenden. Conversas con xente que opina xustamente o contrario, ou case, que acaba por recomendarche o disco que tanto lle está gustando ultimamente. E así aparece Josh Rouse entre as músicas que escoito.
Sempre pode haber entendemento. É posible chegar a acordos. Aínda sendo inimigos, ou quizais por iso mesmo.
Música de hai tres décadas que soa nas orellas de hoxe en día.
myspace: http://www.myspace.com/joshrouse
09. Antonio Bravo - África.
Xa coñecía a Antonio Bravo pola súa colaboración con Germán Díaz e con Baldo Martínez, mais tivo que ser escoitando a Carlos Pérez Cruz que descubrise que gravara un disco. E, como non?, co selo de Germán Producciones Efímeras. Este galego de Ribeira que vive en Madrid deu en producir un disco de jazz gravado como antes, sen tomas repetidas, con todos os músicos tocando ao mesmo tempo, ou sexa, en directo. E iso nótase.
De África, o primeiro tema, di: "É unha adicatoria ao pobo africano. Esa xente que tivo a mala sorte de nacer do outro lado do valado. Por esa simple razón pesa sobre eles unha condena"
myspace: http://www.myspace.com/abravo
10. Parno Graszt - Rávágok a Zongorárá.
E volvemos a Hungría. Para danzar, para saltar, para esquecer os malos momentos e gozar, só única e exclusivamente gozar. Parno Graszt, música xitana en estado puro.
myspace: http://www.myspace.com/parnograszt
11. Tinariwen - Cler achel.
Dende Malí chega o blues africano guitarreiro de Tinariwen, que en lingua tamazight significa "os desertos". Cunha guitarra nun ombreiro e un kalasnikov no outro Ibrahim lanza perlas como estas: "A guerra é guerra e a música é música, non convén confundilas", "A miña carreira de soldado foi só un episodio da miña vida, pero agora sei que a música é unha arma moito máis efectiva. Cando os homes do deserto nos sublevamos, só o souberon en Malí e Nixer, ademais dalgún intelectual e uns poucos periodistas franceses. Agora o éxito da música tuareg permítenos ensinarlle ao mundo que existe unha cidade chamada Kidal, ao sur do Sáhara, onde habita unha das civilizacións máis antigas da terra", ou tamén "Non entendo o ritmo de vida que levan vostedes, a velocidade coa que se moven ou o espacio tan escaso co que se conforman. Acomódome ao que sexa necesario mentres estou traballando, pero cada vez que volvo a casa, comprendo que a liberdade e a quietude do deserto non se poden comparar con nada"
myspace: http://www.myspace.com/tinariwen
12. Stéphane Grappelli - Manhattan.
Ao lado de Django Reinhardt tocaba o violín Stéphane Grappelli, como só el sabe facelo no jazz. Música tranquila para pensar, porque como dicía Reixa: Estamos en guerra, pero hai que reflexionar.
Pois iso. A reflexionar.
13. Xoel López - Quen poidera namorala.
Versión moi ben feita da canción que popularizou Luís Emilio Batallán. Deluxe ou Xoel, tanto monta monta tanto, consegue que o pop-rock me entre pola orella. Neste caso non canso de escoitala. O único que non me gusta desta canción é que era o tema da campaña do psdeg-psoe. Mais non cheguei a escoitala nin pola rúa, nin na televisión, nin en ningún sitio. Claro que co final de campaña renegando do galego non é de estrañar. Non sei se isto beneficia ou prexudica a Xoel. Sei que é diana de comentaristas (pseudo)políticos.
Unha grande versión para unha grande canción do poema do grandísimo Álvaro Cunqueiro. Un tema que levanta o ánimo, que che fai erguer, que che pon a andar.
myspace: http://www.myspace.com/xoelopez
Moitas versións hai deste tema. Aquí deixo unhas cantas:
Ando probando outras maneiras de escoitar música:
- O meu perfil en last.fm
- Unha seleccion de jazz galego no spotify
1 comentario:
Hola, llegué aquí buscando respuestas a una pregunta que dejé en el foro de ABCmúsicos, pero veo que este blog tiene un carácter más personal.
Sólo decirle que lo he encontrado interesante.
Publicar un comentario