A memoria é insistente. Existen ideas, músicas, lugares, xentes... que se resisten a desaparecer no fondo e aparecen cada certo tempo na superficie. Ás veces aparecen no medio doutras, camufladas, facéndose moi presentes. É imposible loitar contra a súa existencia. Son inevitables, son a vida.
01. Richard Galliano - New York tango.
É un dos acordeonistas de refencia agora mesmo. Ten un poderoso gusto sexa cal sexa o proxecto no que participe, a música que toque. Richard Galliano domina o acordeón no ámbito da música clásica, no jazz, no tango...
Francia é un pais impresionante pola calidade dos seus músicos. En todos os estilos. Procuradores de novos camiños sen deixar nunca que a calidade se resinta.
Galliano mestura o jazz, o tango, a música clásica e as súas raíces francesas. Este foi un consello de Ástor Piazzolla, dicíndolle que buscara máis a súa identidade que o son do jazz norteamericano.
Escollo, como non, un tango, o que lle dá nome ao disco New York Tango.
02. Omar Faruk Tekbilek - Azeri
En Omar Faruk Tekbilek, dende a súa Turkía natal, xúntase Europa, Oriente Medio e África. A súa música é, e sabe a, Mediterráneo (a terra do medio).
Occidente e Oriente mestúranse coa súa filosofía e espiritualidade sufí, facendo que a música que crea transporte os sentidos a lugares descoñecidos.
03. La Bandina - Carámbanu
Asturias é a gran descoñecida para min. E digo grande por ser tan próxima, que quizáis faga que procure músicas máis exóticas antes que o que podo escoitar en calquera momento. Tamén pode ser pola visión musical cara a terras irlandesas. Ou iso é o que me parece a min.
Sen embargo, en Asturias, como en Galiza, existe unha gran diversidade de sons das que só trascenden as máis comerciais se non se afonda un pouquiño máis.
Este é o caso de La Bandina, un exemplo claro de frescura musical plenamente asturiana. Estes descubrimentos fan que o meu ánimo e a miña curiosiade musical tire cara estos lares.
Carámbanu está incluido no disco ...de Pomandela.
E xa que estamos en Asturies. O grupo Felpeyu tivo o ano pasado un accidente automovilístico no que morreron dous dos seus integrantes. Saían de Corvera para Catalunya. En Corvera non puideron dar o seu concerto porque xa era moi tarde cando ían comezar a probar e tiñan que ir a outro concerto. O concelleiro de cultura de Corvera non quere pagarlles porque non tocaron, a pesares de que cumpliron a súa parte. Isto contrasta drásticamente coa actitude de Calaf, onde lles pagaron o seu caché sen nengún problema. Nesta páxina cóntase toda a historia.
Ademáis os grupos asturianos estanse a negar a participar no próximo festival de Corvera e existe a iniciativa de que se negue todo o mundo. Avísase que poden chamar a grupos galegos para encher o programa. E pídese dende os propios grupos asturianos que se neguen tamén os galegos. Por favor espallade esta iniciativa, pois paréceme que estas actitudes son por completo repudiables.
04. Orquesta Compostela - Cousas da vida
As orquestas xurdiron a partir dos músicos que xa existían. Foron necesitando de máis instrumentos (batería, guitarra, baixo, ventos) para poder tocar os temas de moda. O repertorio incluía ademáis de foxtrots, rumbas, merengues, pasodobles... muiñeiras e xotas. Claro que estas xa soaban distintas coa nova instrumentación.
A orquesta Compostela forma parte do meu imaxinario infantil. O meu pai tiña unha k7 da orquesta Compostela onde se cantaba á emigración, sobre todo arxentina (coas mesmas cores na bandeira que na galega). Ese k7 sempre me gustou, e aínda me sigue gustando. Faime lembrar tamén as festas con orquesta e banda de música (que tamén caerá nalgún momento por aquí) tan feitas para bailar. O solto, mais sobre todo, o agarrado.
Agora as orquestas son verdadeiras montaxes espectaculares emulando concertos de masas. O repertorio son os temas de moda en cada momento, tal e como se facía antes. A xente deixa de bailar para mirar. Non se pode bailar coa música tan alta. Aínda así, a muiñeira de Chantada aínda se deixa oir como final de festa.
05. Orquesta Mariño - Mira la Orquesta Mariño
A Orquesta Mariño seguiu os pasos da Orquesta Compostela á que admiraban. A asociación de veciños Xabriña recuperou aos integrantes da Orquesta que comezara a tocar no ano 1956, tal como se fora o Buena Vista Social Club de Mondariz.
Reuniron aos músicos daquela época, puxéronse a ensaiar e deron un concerto que gravaron. Daí sae o tema 'Mira la Orquesta Mariño', o himno da Orquesta que todo o mundo sabía cantar.
Haberá que escoitar tamén a orquesta de jazz que está no concello do lado, no de mondariz balneario.
06. Sete Netos - Na fonte de Falperra
Os integrantes de Sete Netos enviáronme un mail para que lles conseguise contactos para poder vir tocar dende Arxentina.
Escollo o tema Na fonte de Falperra, por ver se lles da sorte e veñen tocar a Vigo.
07. Ngoro Ngoro - Para subir una escalera
Ngoro Ngoro é un grupo de amigos. De Madrid. Gravaron unha maqueta da que se poden escoitar tres temas. 'Para subir una escalera' é unha musicalización dun texto de Cortázar.
08. Joan as police woman - Real life
En Vigo está o SINSALaudio, 'un lugar para a música sosa e outras especies en perigo de extinción'. Este lugar organiza un festival con concertos en varios espacios da cidade. Entre eles o Marco, un espacio non só museístico. Tamén ten unha moi interesante radio.
Grazas ao festival SINSAL puidose escoitar en Vigo a Joan as police woman, o proxecto musical de Joan Wasser, poseedora dunha moi interesante e característica voz.
Eu coñecina grazas ás recomendacións dunha muller desesperada.
09. Yann Tiersen - La dispute
De sobra é coñecido o autor da banda sonora da película Amelie. Está claro que ten estilo propio, todo o mundo é capaz de recoñecelo nada máis o escoita.
Este tema é tan grande polo sinxeliño que é. Só podo escoitalo, e escoitalo... e alá van as palabras...
10. Toto Bona Lokua - Lamuka
Disco de tres grandes: Gérald Toto, Richard Bona e Lokua Kanza.
Jazz africano para disfrutar con todo o corpo.
11. Louis Sclavis - Ceux qui veillente la nuit
Francia, outra vez Francia. Existe unha corrente musical chamada folklore imaxinario. Jazz na procura da identidad musical no folklore e nas músicas populares. Nese ámbito de traballo atópase Louis Sclavis, clarinetista inquieto onde os haxa.
O que escoitamos é un tema dun disco do ano 1997, onde está colaborando outro músico francés deste mesmo programa.
O 'Danses et autres scenes' chegou a min a través duns amig@s (que andan sempre polo medio tomando café instantáneo). E eles coñecérono no festival Imaxinasons en Vigo. Festival que programa Baldo Martínez. Tanto o festival de jazz de Vigo como Baldo beben desa corrente de jazz europeo.
A través do festival xurde a imaxina jazz orquestra onde catro músicos do jazz galego levan o timón: Baldo Martínez, Abe Rábade, Alberto Conde e Roberto Somoza. Demostración palpable de que en Galiza o jazz ten un grande empuxe, non ía ser todo folk!
12. Nordestin@s - Aguinaldo pandereteiriño
A despedida dánnola dúas mulleres e un home. Ugía, Guadi e Abe.
Gu e Ug, tal es como as define o pianista, son as mulleres de moda en Galiza. Non paran, andan en todas. Voces complementarias que casan moi ben onde o fío de unión é o inmenso Abe Rábade no piano.
Mais onde de verdade se catan é en directo. Como case sempre. Sempre cos bos músicos.
Aínda que este tema iría moi ben no programa anterior (Cantan Elas) aparece aquí porque ao final pódese escoitar cantar a Abe, e había que aproveitalo.
13. Este tema déixoo para que o adiviñedes, o procuredes, para que me digades que é e quen é.
01. Richard Galliano - New York tango.
É un dos acordeonistas de refencia agora mesmo. Ten un poderoso gusto sexa cal sexa o proxecto no que participe, a música que toque. Richard Galliano domina o acordeón no ámbito da música clásica, no jazz, no tango...
Francia é un pais impresionante pola calidade dos seus músicos. En todos os estilos. Procuradores de novos camiños sen deixar nunca que a calidade se resinta.
Galliano mestura o jazz, o tango, a música clásica e as súas raíces francesas. Este foi un consello de Ástor Piazzolla, dicíndolle que buscara máis a súa identidade que o son do jazz norteamericano.
Escollo, como non, un tango, o que lle dá nome ao disco New York Tango.
02. Omar Faruk Tekbilek - Azeri
En Omar Faruk Tekbilek, dende a súa Turkía natal, xúntase Europa, Oriente Medio e África. A súa música é, e sabe a, Mediterráneo (a terra do medio).
Occidente e Oriente mestúranse coa súa filosofía e espiritualidade sufí, facendo que a música que crea transporte os sentidos a lugares descoñecidos.
03. La Bandina - Carámbanu
Asturias é a gran descoñecida para min. E digo grande por ser tan próxima, que quizáis faga que procure músicas máis exóticas antes que o que podo escoitar en calquera momento. Tamén pode ser pola visión musical cara a terras irlandesas. Ou iso é o que me parece a min.
Sen embargo, en Asturias, como en Galiza, existe unha gran diversidade de sons das que só trascenden as máis comerciais se non se afonda un pouquiño máis.
Este é o caso de La Bandina, un exemplo claro de frescura musical plenamente asturiana. Estes descubrimentos fan que o meu ánimo e a miña curiosiade musical tire cara estos lares.
Carámbanu está incluido no disco ...de Pomandela.
E xa que estamos en Asturies. O grupo Felpeyu tivo o ano pasado un accidente automovilístico no que morreron dous dos seus integrantes. Saían de Corvera para Catalunya. En Corvera non puideron dar o seu concerto porque xa era moi tarde cando ían comezar a probar e tiñan que ir a outro concerto. O concelleiro de cultura de Corvera non quere pagarlles porque non tocaron, a pesares de que cumpliron a súa parte. Isto contrasta drásticamente coa actitude de Calaf, onde lles pagaron o seu caché sen nengún problema. Nesta páxina cóntase toda a historia.
Ademáis os grupos asturianos estanse a negar a participar no próximo festival de Corvera e existe a iniciativa de que se negue todo o mundo. Avísase que poden chamar a grupos galegos para encher o programa. E pídese dende os propios grupos asturianos que se neguen tamén os galegos. Por favor espallade esta iniciativa, pois paréceme que estas actitudes son por completo repudiables.
04. Orquesta Compostela - Cousas da vida
As orquestas xurdiron a partir dos músicos que xa existían. Foron necesitando de máis instrumentos (batería, guitarra, baixo, ventos) para poder tocar os temas de moda. O repertorio incluía ademáis de foxtrots, rumbas, merengues, pasodobles... muiñeiras e xotas. Claro que estas xa soaban distintas coa nova instrumentación.
A orquesta Compostela forma parte do meu imaxinario infantil. O meu pai tiña unha k7 da orquesta Compostela onde se cantaba á emigración, sobre todo arxentina (coas mesmas cores na bandeira que na galega). Ese k7 sempre me gustou, e aínda me sigue gustando. Faime lembrar tamén as festas con orquesta e banda de música (que tamén caerá nalgún momento por aquí) tan feitas para bailar. O solto, mais sobre todo, o agarrado.
Agora as orquestas son verdadeiras montaxes espectaculares emulando concertos de masas. O repertorio son os temas de moda en cada momento, tal e como se facía antes. A xente deixa de bailar para mirar. Non se pode bailar coa música tan alta. Aínda así, a muiñeira de Chantada aínda se deixa oir como final de festa.
05. Orquesta Mariño - Mira la Orquesta Mariño
A Orquesta Mariño seguiu os pasos da Orquesta Compostela á que admiraban. A asociación de veciños Xabriña recuperou aos integrantes da Orquesta que comezara a tocar no ano 1956, tal como se fora o Buena Vista Social Club de Mondariz.
Reuniron aos músicos daquela época, puxéronse a ensaiar e deron un concerto que gravaron. Daí sae o tema 'Mira la Orquesta Mariño', o himno da Orquesta que todo o mundo sabía cantar.
Haberá que escoitar tamén a orquesta de jazz que está no concello do lado, no de mondariz balneario.
06. Sete Netos - Na fonte de Falperra
Os integrantes de Sete Netos enviáronme un mail para que lles conseguise contactos para poder vir tocar dende Arxentina.
Escollo o tema Na fonte de Falperra, por ver se lles da sorte e veñen tocar a Vigo.
07. Ngoro Ngoro - Para subir una escalera
Ngoro Ngoro é un grupo de amigos. De Madrid. Gravaron unha maqueta da que se poden escoitar tres temas. 'Para subir una escalera' é unha musicalización dun texto de Cortázar.
08. Joan as police woman - Real life
En Vigo está o SINSALaudio, 'un lugar para a música sosa e outras especies en perigo de extinción'. Este lugar organiza un festival con concertos en varios espacios da cidade. Entre eles o Marco, un espacio non só museístico. Tamén ten unha moi interesante radio.
Grazas ao festival SINSAL puidose escoitar en Vigo a Joan as police woman, o proxecto musical de Joan Wasser, poseedora dunha moi interesante e característica voz.
Eu coñecina grazas ás recomendacións dunha muller desesperada.
09. Yann Tiersen - La dispute
De sobra é coñecido o autor da banda sonora da película Amelie. Está claro que ten estilo propio, todo o mundo é capaz de recoñecelo nada máis o escoita.
Este tema é tan grande polo sinxeliño que é. Só podo escoitalo, e escoitalo... e alá van as palabras...
10. Toto Bona Lokua - Lamuka
Disco de tres grandes: Gérald Toto, Richard Bona e Lokua Kanza.
Jazz africano para disfrutar con todo o corpo.
11. Louis Sclavis - Ceux qui veillente la nuit
Francia, outra vez Francia. Existe unha corrente musical chamada folklore imaxinario. Jazz na procura da identidad musical no folklore e nas músicas populares. Nese ámbito de traballo atópase Louis Sclavis, clarinetista inquieto onde os haxa.
O que escoitamos é un tema dun disco do ano 1997, onde está colaborando outro músico francés deste mesmo programa.
O 'Danses et autres scenes' chegou a min a través duns amig@s (que andan sempre polo medio tomando café instantáneo). E eles coñecérono no festival Imaxinasons en Vigo. Festival que programa Baldo Martínez. Tanto o festival de jazz de Vigo como Baldo beben desa corrente de jazz europeo.
A través do festival xurde a imaxina jazz orquestra onde catro músicos do jazz galego levan o timón: Baldo Martínez, Abe Rábade, Alberto Conde e Roberto Somoza. Demostración palpable de que en Galiza o jazz ten un grande empuxe, non ía ser todo folk!
12. Nordestin@s - Aguinaldo pandereteiriño
A despedida dánnola dúas mulleres e un home. Ugía, Guadi e Abe.
Gu e Ug, tal es como as define o pianista, son as mulleres de moda en Galiza. Non paran, andan en todas. Voces complementarias que casan moi ben onde o fío de unión é o inmenso Abe Rábade no piano.
Mais onde de verdade se catan é en directo. Como case sempre. Sempre cos bos músicos.
Aínda que este tema iría moi ben no programa anterior (Cantan Elas) aparece aquí porque ao final pódese escoitar cantar a Abe, e había que aproveitalo.
13. Este tema déixoo para que o adiviñedes, o procuredes, para que me digades que é e quen é.
Convócase o I concurso de microrrelatos lemosgalego.