sábado, xaneiro 24, 2009

Na procura do oído absoluto (0)

O oído absoluto é a habilidade de identificar unha nota polo seu nome sen a axuda dunha nota referencial, ou ser quen de producir exactamente unha nota solicitada (cantando) sen nengunha referencia.

Non está moi claro que é o oído absoluto, só hai que ver a propia discusión que se creou na definición da wikipedia.

Hai quen o ten moi claro, hai quen pensa que é unha cuestión xenética, hai programas de entrenamento...

Eu tiña moi claro que o oído absoluto era algo co que se nacía ou non. O oído relativo está claro que se pode traballar e mellorar, e que tendo un mo bó oído relativo, quen quere o oído absoluto? Sempre pensei e sempre dixen que o oído absoluto era privilexio duns cantos, e que podía haber xente cun oído relativo moi, moi, moi bó que memorizando unha nota podían "simular" o oído absoluto. Porque é posible memorizar exactamente o son dunha nota. Pois a máis baixa que se pode dar, a nota coa que máis cómodo se sinte un, etc.

Pero, claro, sempre ten que haber un amigo que veña a romperche os esquemas e que asegure que tal vez o oído absoluto poida ser adquirido con certo entrenamento. Faloume dun método dun tal David Lucas-Burge que asegura que se pode adquirir seguindo uns pasos moi sinxelos. Navegando por internet atópase un con xente que está dacordo e coa que di que é un estafador. Mais a dúbida xa está instalada nos miolos deste curioso.

Falando con outros amigos músicos que posúen oído absoluto, din que o que di o tal David Lucas-Burge non é tan estraño e que é posible que o proceso sexa tal e como o conta.

Agora o tal amigo proponme que siga o curso que está a facer el. Irame dando os pasos que el xa foi seguindo. Supoño que será unha forma de sentirse acompañado no seu camiño, aínda que sexa uns pasos por detrás.

Tal vez non o consiga, pero non creo que veña mal un pouco de entrenamento de escoita consciente, e estou seguro de que o oído relativo mellorará neste camiño que dou en chamar: Na procura do oído absoluto.

2 comentarios:

sergio dixo...

Na miña opinión, estamos falando de física e matemáticas, polo que opino coma tí, só que ademáis, penso que alguén podería memorizar o son dun diapason (o fin e o cabo no caso dun violin sería un LA a 440Hz) e sobre él escalar o resto de notas. Nese caso está claro que sería oido relativo, pero ¿canto menos perfecto que un oido absoluto?

Saudos

Jose dixo...

Es todo un misterio, y probablemente tenga que ver con la forma en que se construye la memoria. Es decir, ¿puede ser recordado con exactitud (es decir, reproducido en el cerebro) un tono concreto? ¿O un rojo siena? ¿O el azul del cielo del día que nos fuimos de vacaciones?
Estoy absolutamente seguro de que la memoria puede ser entrenada para fijar una impresión de referencia.... Siempre que haya más referencias.
Por ejemplo, cuando era quinceañero y empezaba a tocar la guitarra no tenía afinador muchas veces. Así que un día que sí que tenía la guitarra afinada me dediqué a tocarme el la y el do de la quinta cuerda como 600 veces, mientras lo seguía con la voz.
El resultado fue que tras unas semanitas de entrenamiento era capaz de dar un do natural muy decente. Pero no de la nada... Era una conjunción entre la impresión auditiva de las notas y la impresión de memoria muscular de mis cuerdas vocales. Funcionaba... y deja de funcionar cuando dejas de usarlo. Acabo de probarlo... :-)
Quizá las personas con oído natural tengan casilleros especiales en la memoria para todas esas notas.