luns, febreiro 07, 2011

Nematodo do piñeiro. e outras cousas.

Como dicía na anterior anotación, quedei coa xente de Tragsa para delimitar o monte. Queren comezar a talar os piñeiros dos veciños que non venderon a ningún madeireiro e van chamando á xente que si vendeu para delimitar o monte e non curtar ningún piñeiro que non corresponda.

Imos na procura dos marcos ou dos sinais que marcan os lindes do monte, pero o traballo simplifícase moito porque xa o madeireiro marcou os piñeiros que vai levar. En moitas ocasións sabemos por onde vai o monte vendo os piñeiros marcados. De todas formas van facendo unha nova marca nos piñeiros que forman o perímetro do monte.



Falo con eles pero non saben moito máis ca min. Só un dato que eu non lera. O nematodo mantense inactivo por debaixo dos 22ºC polo que as datas que se manexan de prazo para talar as árbores están pensadas baixo este criterio. Eu dígolle de todas as formas que os prazos que se están dando son imposibles de cumprir, pero que hai que por prazos moi curtos para que se comece a cortar. Tamén conclúe el que hai que ser optimista porque o clima axuda neste caso a acabar co becho.

Tamén lles digo que a miña máxima preocupación é o plan de reforestación que non existe. Quédanseme mirando con ollos de "nós tampouco sabemos que exista ningún plan."

E pouco máis. Ben, si, antes a miña tía pregúntalles que se é certo que os piñeiros de menos de 1m de altura se poden deixar sen cortar, tal e como se dicía no Faro de Vigo do 28 de xaneiro. Eles non sabían moi ben pero soáballes. Procuro no Faro de Vigo dese día e atopo esta nova, onde se di que "haberá que eliminar as coníferas de máis dun metro de altura". Así que parece que os piñeiros que están nacendo poden salvarse (desta vez, polo menos). Aínda que tal e como se espalla o nematodo e como se están a facer as cousas non creo eu que se poida parar, e penso que os veciños deberían ir pensando en ter outras árbores no monte, mais isto é só opinión miña.

Unha pequena anécdota, da que non vou sacar ningunha conclusión e que penso que foi despiste, é que estabamos na procura dos piñeiros marcados polo madeireiro pero unha das árbores non estaba marcada e el dicíame se estaba seguro que ao mellor non era por aí por onde pasaba a linde. Eu contesteille que esa árbore non estaba marcada porque non era un piñeiro e non estaba vendida, senón que era un carballo. (Espero que os que veñan cortar non teñan estes despistes).

Xa se escoitan motoserras por todos lados e xa se vai vendo como se van cortando os piñeiros.



Tamén se ve claramente como se cortan os piñeiros pero os eucaliptos quedan.



Tamén me chamou a atención como se transportaban os piñeiros, xa que ao principio falábase de que tiña que ser en camións pechados para non ir espallando o becho. Supoño, porque o vin noutra ocasión, que se trasladaban os piñeiros para outro zona dentro do perímetro de 1,5 Km de radio. Pero estarase vixiando en todo momento que non se trasladen a outros sitios?



Eu son pouco optimista en canto ao futuro do monte, e sobre todo sobre o futuro dos piñeiros. E quero dicir de todos os piñeiros de Galicia, non creo que se poida parar un insecto facilmente, sobre todo cando a madeira viaxa con total impunidade entrando dende Portugal, e vendo como todo o mundo trata de saltar por riba das normas establecidas para desfacerse do nematodo.

_______________________________________________________


Mudando de tema (ou non). Atopei xente traballando no sumidoiro, que despois de estar de alcalde de Salvaterra toda a democracia, e despois de innumerables peticións, parece que acordou agora. Casualidade?



Chegaremos a librarnos destas cousas?


_______________________________________________________


Por último, saco en limpo, e quédome coa sensación de coñecer o monte que xa facía moitos anos polo que non paseaba. A pesares de levar días sen chover acabei cos pes mollados (por culpa da néboa), sen árbores isto non é posible. Percorrer o monte polo que corría e xogaba de neno tróuxome moitas lembranzas. Supoño que isto non me pasará só a min. Neste paseo fun ata a veiga que agora quedou de monte e a sorpresa foi atoparme alí con carballos e non con ningunha outra árbore, nin piñeiros, nin eucaliptos, nin ningunha outra cousa. Un lugar ao que volver.

Ningún comentario: